Pagine

1 gennaio 2012

Anno nuovo... vita nuova!!!

Carissimo amico/a: BUON ANNO!
Ti regalo le parole che ho donato oggi alla comunità cristiana di Belene. Nel pronunciarle... ero un po' commosso, in quanto ieri ho finito di essere un semplice studente di lingua e cultura bulgara, e da oggi il vescovo mi ha affidato il servizio di "vicario parrocchiale" di questa comunità, con le sue due parrocchie di S. Antonio da Padova e della Natività di Maria.
Dopo aver servito la Chiesa per dieci anni nella Diocesi più grande del mondo (Milano)... ora la Chiesa mi affida due parrocchie in una delle Diocesi più piccole del mondo. Penso che il Signore, facendomi fare questo passaggio dal grande al piccolo, dal potente al debole, dal super-organizzato al semplice... mi chieda una particolare conversione: la direzione mi pare abbastanza chiara.
Ecco: anno nuovo, vita nuova. Ti chiedo una particolare preghiera, in questo momento, per me e per questa comunità belenciana. Perchè davvero la grazia di questo nuovo inizio ci aiuti a camminare e a crescere insieme, guidati dal Vangelo.


La Parrrocchia della Natività di Maria a Belene
Omelia 1° gennaio 2012

Buon anno, cari fratelli e sorelle!
Ogni inizio, ogni esperienza che inizia, ogni realtà nuova che sboccia, porta con sé una grazia speciale: la grazia dell’inizio. E’ una grazia da accogliere, da custodire, da coltivare. Ogni inizio è pieno di energia, è come un piccolo germoglio che sboccia, e diventa fiore, e poi frutto, e poi seme, e poi pianta.


Iniziamo oggi questo nuovo anno, e lo iniziamo con una patrona speciale: Maria, la Madre di Dio. Una giovane donna di Galilea che accogliendo la parola dell’angelo, ha permesso l’inizio della vita umana del Figlio di Dio.
            Iniziamo questo nuovo anno con una preghiera speciale, una preghiera di tutta la chiesa per la pace. Una pace che chiediamo innanzitutto per i nostri cuori, spesso pieni di ansie, di tensioni, di paure, di gelosie, di odio. Pace e serenità nelle nostre famiglie, spesso campi di battaglia per le incomprensioni e le fatiche della vita. Pace, fraternità e desiderio di camminare insieme per la nostra comunità cristiana, chiamata a crescere nell’unità.
            Iniziamo questo anno con un nuovo parroco ed un nuovo vicario parrocchiale. Il nostro vescovo, mons. Petko, affida da oggi questa comunità cristiana di Belene alla cura del nuovo parroco, p. Remo Gambacorta e del nuovo vicario, p. Paolo io.
            Negli avvisi alla fine della messa vi dirò come concretamente li accoglieremo. Adesso desidero solo dirvi che questo cambiamento è un nuovo inizio sia per voi, sia per noi. Chiediamo insieme al Signore, nella preghiera, che ci aiuti ad accogliere la grazia di questo inizio! A non avere paura cioè del cambiamento, a non lasciarsi prendere da sterili nostalgie (indietro non si torna mai… si va solo avanti) o da entusiasmi esagerati (come il mondo non cambia dal 31 dicembre al 1° gennaio… così una comunità non viene stravolta se cambia un prete…).
Ma a riprendere il nostro cammino con decisione e serietà. C’è tanto lavoro da fare. Ed ognuno di noi, compresi noi preti, è chiamato innanzitutto alla conversione personale. Senza una seria conversione, mai nulla cambierà.
Conversione vuol dire riconoscere le cose fondamentali, quelle che veramente corrispondono alla Parola e alla Volontà di Dio, e custodirle. E allo stesso tempo individuare il peccato e le realtà inutili che abitano in noi, ed eliminarlo.
Le cose fondamentali sono l’Eucarestia domenicale, la preghiera, i sacramenti, la fraternità, la carità, la famiglia, il lavoro, etc.
La spazzatura da buttare la riconosciamo dalla puzza: la mancanza di amore per Dio (non prego mai, non vado a messa, non mi confesso, non medito mai il vangelo), la mancanza di amore per i fratelli (pettegolezzi, odio, calunnie, gelosie ed invidie, egoismo).
Buon anno, cari fratelli e sorelle belenciani.
Abbiamo tanto lavoro da fare insieme… poche parole e… 'ndomm a laurà!

La Parrocchia di S. Antonio a Belene

Проповед 1 януари 2012
Честита Нова Година, скъпи братя и сестри!
Всяко начало, всеки житейски опит, който започва, всяка реалност, която разцъфва, носи със себе си изключителна благодат: благодатта на извора, на началото. Това е благодат, която трябва да бъде приета, съхранявана и подхранвана. Всяко начало е изпълнено с енергия, всяко начало е като малка пъпка, която разцъфва и се превръща в цвете, а след това – в плод, а после – в семе, а от там – в растение.
Днес започваме тази нова година и я започваме с една специална покровителка: Мария, Божията майка. Младата жена от Галилея, която, приемайки думите на ангела, позволи да се постави началото на човешкия живот на Божия Син.
Започваме тази нова година с една специална молитва, молитва на цялата църква за мир. Мир, който желаем, най-вече в сърцата ни, често изпълнени с притеснения, тревоги, страхове, ревност и омраза. Мир и покой за нашите семейства, които често се превръщат в бойно поле, заради недоразумения и житейски трудности. Мир, братство и стремеж към общ житейски път за нашата християнска общност, призвана да расте в единство.
Започваме тази година с нов енорист и нов помощник-енорист. Нашият епископ монс. Петко, поверява от днес тази беленска християнска общност на грижите на нов енорийски свещеник – о. Ремо Гамбакорта и нов помощник-енорийски – о. Павел, аз.
В края на литургията ще ви съобщя конкретно как ще ги посрещнем. Сега бих желал само да ви кажа, че тази промяна е едно ново начало, както за вас, така и за нас. Да изпросим заедно от Бога, чрез молитвата, помощ, за да приемем с благодат това начало! Тоест, да не се страхуваме от промяната, да не се оставяме да бъдем обзети от безплодна носталгия (времето не се връща назад...върви само напред) или от прекален ентусиазъм (както светът не се променя за ден – от 31 декември до 1 януари...така и една общност не се променя тотално със смяната на свещеника...).
А се възобновява нашият път с решителност и сериозност. Има много работа за вършене. И всеки от нас, включително свещениците, е призван, преди всичко, към лична промяна и обръщане. Ако не се подходи сериозно към нея, никога нищо няма да се промени. Обръщане, означава приемане на основополагащото, на фундаменталните неща, онези, които наистина произлизат от Словото и Божията Воля, и тяхното опазване, а в същото време – различаване на греха и ненужното, което е в нас, за да се изкоренят.
Фундаментални са неделната Евхаристия, молитвата, тайнствата, братството, милосърдието, любовта, семейството, работата и т.н.
Боклука за изхвърляне се разпознава по неприятната миризма:  липсата на любов към Бога (никога не се моля, не ходя на литургия, не се изповядвам, не размишлявам никога върху евангелието), липсата на любов към братята (клюки, омраза, клевети, ревност, завист, егоизъм).
Честита Нова Година, скъпи братя и сестри беленчани. Имаме много работа за вършене заедно...по-малко приказки...и...да върим да раптим!

Nessun commento:

Posta un commento