Festa di p. Josko Jonkov ad Oresh

Ieri mattina, sabato 29 ottobre, la Comunità Cristiana di Oresh e la Famiglia Passionista hanno festeggiato ad Oresh il 60° di ordinazione sacerdotale di p. Josif Jonkov, l'unico sacerdote passionista vivente. Ecco un paio di video e le foto della festa.
A lui rinnovo anche i miei sinceri auguri.

Auguri p. Josko!!! Giovane prete da 60 anni!

Dedico questa pagina "speciale" ad una persona veramente "speciale: p. Josko Jonkov. Sessant'anni fa come oggi veniva ordinato sacerdote dal beato mons. Evgheni Bosilkov.
E' l'unico passionista bulgaro vivente, l'ultimo di una lunga schiera ormai consegnata alla storia: per cui è un po' un monumento vivente, uno scrigno di ricordi e di saggezza.
Rinnovo a lui il mio augurio e quello di tutti i confratelli, di tutta la famiglia passionista.
Il Signore gli doni ancora 100 anni e tanta salute ed energia!

Un anno di COSE BULGARE

Esattamente un anno fa, il 25 ottobre 2010, pubblicavo il primo post su questo blog: una carruzza bulgara con l'asino. Ero arrivato in Bulgaria da dieci giorni, e di strada da fare ce n'era tanta da fare! E ripetevo spesso, in quei giorni, il mio classico motto: CE LA FAREMO! Oggi Cosebulgare spegne la sua prima candelina, e fa un salto di qualità. Sperando che trovi il gradimento dei lettori.

6 години от смъртта на отец Йосиф Минчев - 6 anni dalla morte di p. Josif Mincev

P. Josif Mincev nel 1951

Hавършиха се 6 години от смъртта на отец Йосиф Минчев - пасионист, свещенослужител в Никополската епархия. Отец Йосиф е роден в Белене на 15 ноември1923 г. Към духовното звание го подтикват неговите майка и баба, две дълбоко религиозни жени. През есента на 1937 г. постъпва в духовната семинария в Свищов. Точно когато трябва да замине да учи в Холандия, започва Втората световна война. Вземат го войник и е изпратен за няколко месеца на фронта. Отец Йосиф учи богословие в Семинарията на отците-пасионисти в Русе. Ръкоположен е за свещеник в Белене на 1 ноември 1951 г. от монс. Евгени Босилков. Бил е енорийски свещеник в Малчика, Русе, Гостиля и Свищов. През 1998 г. е назначен за капелан на манастира на сестрите-бенедиктинки в Царевброд. През юли 2005 г., преживява тежка операция. Две седмици преди неговата смърт Епископ Петко Христов служи с отец Йосиф литургия в Царевброд, миросва го с мирото за болни и го причестява. Свещеникът казва, че е готов за срещата си с Бог и на 19 октомври, в болницата в Шумен, отец Йосиф изпада в кома, а на 20 октомври се връща при своя Небесен отец. Възпоменателната литургия по повод годишнината, бе отслужена в Белене, в църквата „Рождение на Блажена дева Мария”.
Росица Златева, Радио Ватикана

Festa di San Paolo della Croce

Questa mattina tutti noi, membri della Famiglia Passionista che viviamo in Bulgaria, ci siamo radunati nella Cattedrale dedicata a San Paolo della Croce a Russe, per festeggiare il nostro padre e fondatore.
Padre Enzo ci ha introdotti nella giornata con alcune meditazioni sull'esperienza di Castellazzo del giovane Paolo Francesco Danei; poi abbiamo dedicato un'ora al silenzio e alla meditazione personale; quindi una semplice eucarestia, nella quale abbiamo ascoltato la Parola del Signore e le sagge parole di p. Valter; e finalmente un bel pranzo fraterno, in un caratteristico locale della città.
Ringrazio suor Viola, che ha fatto le fotografie.
Auguri a tutti i confratelli e a tutti i membri della Famiglia Passionista sparsi per il mondo!

Le altre foto sono giù in fondo, dopo il testo bulgaro!!!!

Павел Даней е роден в Овада (Александрия – Северо‐западна Италия),  втори  от
шестнадесет деца, призори на 3 януари 1694 год. в семейството на Лука и Анна‐ Мария
Масари.

Hова читалня към Духовният център “Бл. Папа Ронкали”

Per gli amici italiani:
sono stati inaugurati a Sofia i nuovi corsi di teologia e spiritualità presso il Centro Spirituale "Beato Papa Roncalli", gestito dai Padri Carmelitani.
Ovviamente, come bergamasco prima e come cristiano poi, sono fiero che a Sofia ci sia questo centro dedicato al nostro caro papa Angelo Giuseppe Roncalli, situato in una via a lui dedicata. A tutti, docenti e studenti e collaboratori di questa preziosa isola di cultura e spiritualità, auguro un gioioso e fecondo studio. Buon anno!

С литургия и благослов Апостолическият екзарх, монс. Христо Пройков откри новата читалня към Духовният център и книжарница “Блажен Папа Ронкали”. Тържеството се проведе на 17 октомври от 17.00. в сградата на Центъра на улица“Анжело Ронкали” № 2 в София с което бе дадено началото на втората учебна година. Духовният център бе открит на 14 октомври миналата година в присъствието на провинциалния настоятел на Хърватската кармилска провинция, отец Винко Мамич, която отговаря за духовната грижа на центъра. Той носи името на апостолическия делегат в България монс. Анджело Ронкали, чието присъствие от април 1925 до 1934 оказва огромно значение за оформянето му като личност, духовник и папа с името Йоан ХХІІІ.

Il Rosario della vita

In una lettera inedita del beato Angelo Roncalli del 17 gennaio 1926 indirizzata a Mons. Damiano Theelen, vescovo passionista di Nicopoli, ho trovato questa bellissima frase conclusiva, che dedico a tutti gli amici che stanno vivendo questo mese del Rosario: tutta la nostra vita, ogni giorno, ogni momento, ogni avvenimento... è una grande preghiera sgranata continuamente.

Chiudendo anche questa lettera,

non posso che ripetere all’anima di Vostra Eccellenza

quello che ripeto continuamente alla povera anima mia:

coraggio, pazienza, e letizia.

Il Rosario della vita,

in questa Bulgaria

che per le sollecitudini che mi impone

finisce coll’essermi cara,

ci trattiene sempre sui misteri dolorosi.

Continuiamo a recitare e a meditare bene questi,

nell’attesa che il Signore ci dia la grazia

di passare ai gaudiosi ed ai gloriosi.

Завършвайки това писмо, не мога да не повторя отново на Ваше Високо Преосвещенство това, което продължавам да потварям на собствената си бедна душа:

смелост, търпение и радост.

Броеницата на живота в тази България, която, заради загрижеността, която събужда у мен ми става все по-скъпа, ни задържа винаги на скръбните тайни.

Да продължаваме да я молим и да размишляваме дълбоко върху тях, очаквайки Господ да ни дари благодатта да преминем към радостните и славните.

Празник на бл. Анджело Джузепе Ронкали (Папа Йоан ХХІІІ)

Il giovane mons. Angelo Roncalli

Папа Йоан ХХІІІ е един от най-големите Папи в историята на Църквата. Той е известен в България с прозвището си "българският Папа" заради пословичната си любов към България, останала завинаги в сърцето му от годините, в които е апостолически визитатор тук. Днес пред католическата катедрала "Св. Йосиф" в София се издига неговата паметна статуя.

Йоан ХХІІІ е основната фигура в новия курс на Католическата Църква.

Анджело Джузепе Ронкали се ражда на 25 ноември 1881 г. в Сото ил Монте, в италианската провинция Бергамо. Той е четвъртото от общо 13 деца в многодетно, бедно семейство. На 11 години Анджело постъпва в семинарията в Бергамо, където завършва гимназията и лицея. Продължава обучението си в Семинарията в Рим, а след военна служба през 1904 г. става свещеник. Избран е за секретар на Епископа на Бергамо монс. Радини-Тедески и започва да преподава в местната семинария исторически и теологични дисциплини. Изпълнява длъжността военен капелан по време на Първата световна война.

Festa della Madonna del Rosario a Ternovo

Don Strahil, parroco di Ternovo, con p. Paolo

Oggi abbiamo festeggiato la patrona della comunità cattolica di Veliko Ternovo, la Madonna del Rosario. Come al solito, pubblico qui un semplice racconto "per immagini", le quali parlano molto più delle parole.

Martiri Passionisti della II Guerra Mondiale

Questa sera stavo navigando nel rinnovato sito dei Missionari Passionisti, e mi sono imbattuto nel post che riporto qui sotto. Frequento i Passionisti da circa 30 anni... e confesso che non avevo mai sentito parlare di questi nostri confratelli martiri.

La qual cosa mi ha stupito, visto che mi son sempre appassionato alla storia della mia Famiglia Religisoa.

Adesso cercherò di conoscerli. Se qualcuno ne sa qualcosa, mi manda qualche altra notizia su di loro? E' stato fatto un processo per la beatificazione?

La mia prima vendemmia bulgara

Eran dieci anni che non andavo a vendemmia: a Milano scarseggiavano un po' le vigne...

E così ieri, pur se in piccolo, ho avuto la gioia di fare la mia prima vendemmia bulgara, insieme a p. Enzo, Mitko, baba Katia, otez Stefan e Jako (il cane di p. Enzo).

Raccolta, spremitura, torchiatura e bollitura: operazione completa.

Qui a Belene produciamo il vino per la messa per tutta la diocesi, per ora...

Chissà... fra qualche anno magari la vigna si allargherà... Ще видим, има време!

Lettera dalla Bulgaria - 4

                        Bèlene, 4 ottobre 2011
Festa di San Francesco d’Assisi

Carissimo amico/a,

            ormai è un anno tondo tondo che sono qui sulle sponde del Danubio. Provo a farne un riassunto, all’inizio di questo mese missionario.

            Quando un missionario parte, ci immaginiamo che vada ad insegnare qualcosa, a fare qualche opera di bene per dei poveretti, che vada a convertire le persone. In realtà… succede esattamente il contrario. Ho dedicato tutto questo primo anno (come tanti miei colleghi) ad imparare lingua, cultura, storia, etc. Mi sembra di essere tornato alle scuole elementari, alle prese con l’alfabeto e la scrittura, con la geografia e la storia. Accanto a questo ho visitato anche molti luoghi e ho conosciuto molte persone. Non ho costruito nessun ospedale e praticamente non ho fatto nulla, se non le solite cose della vita: fare la spesa, pulire, cucinare, tagliare erba e legna, preparare le prediche e qualche incontro; perché la cosa più importante non è il fare, ma lo stare insieme e condividere la vita con i nuovi fratelli e sorelle che il Signore mi ha messo accanto. E soprattutto non ho convertito nessuno (qui son già tutti cristiani, come in Italia); però cerco di vivere il Vangelo e di essere un piccolo seme, un granello di lievito in questa terra.

Festa di S. Francesco a Pleven

Questa sera abbiamo festeggiato San Francesco nella nuova chiesa di Pleven, curata appunto dai Francescani. E' stato, come sempre, una semplice e bella occasione di preghiera e di fraternità.